Στην ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά προκύπτουν πολλές επιχειρηματικές ευκαιρίες λόγω της συνεχούς διεύρυνσής της, όπως και λόγω των ιδιαιτεροτήτων καθενός κράτους μέλους και του επιπέδου ανάπτυξής του. Σήμερα δεν αντιμετωπίζουν μόνο οι “global players”, δηλαδή οι μεγάλες επιχειρήσεις, το ερώτημα της επέκτασης προς το εξωτερικό, αλλά και οι μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες επιθυμούν να συμμετάσχουν στην ευρωπαϊκή αγορά. Πέραν της ίδρυσης μίας νέας εταιρίας, υπάρχει η δυνατότητα της εξαγοράς ή της συμμετοχής σε μία ήδη υφιστάμενη εταιρία. Τέτοιου είδους επιχειρηματικές συναλλαγές έχει επικρατήσει να αποδίδονται διεθνώς “Mergers & Acquisitions”, ή εν συντομία “M & A”, ήτοι «Συγχωνεύσεις και αποκτήσεις». Η διεθνής αγορά έχει επεκταθεί σημαντικά ιδίως από το ετός 2004 σ’ ότι αφορά τις “M & A”. H τάση αυτή έχει φανεί και στην Ελλάδα, με διάφορες αποκτήσεις εταιριών ή συμμετοχές σε ελληνικές εταιρίες από ξένους επενδυτές. Η ίδρυση μίας νέας εταιρίας έχει συνήθως το μειονέκτημα της δαπάνης χρόνου για την εγκαθίδρυσή της στην αγορά και στην επίτευξη τζίρων. Με την εξαγορά ή συμμετοχή σε μία ήδη υπάρχουσα εταιρία, που έχει ήδη παρουσία σ’ αυτήν, έχει το πλεονέκτημα της άμεσης πρόσβασης στην αγορά, αλλά και της εκμετάλλευσης της ήδη υπάρχουσας φήμης της (σχέσεις με πελάτες και προμηθευτές της, εμπορικά σήματα κλπ.). Από την άλλη μεριά η εξαγορά μίας επιχείρησης μπορεί να προσδώσει στον επενδυτή μεγαλύτερη ρευστότητα και να συμβάλει στην βελτίωση της θέσης της επιχείρησης στην αγορά. Το πρόβλημα στις ανωτέρω πρακτικές, ιδίως εφόσον μιλούμε για συμμετοχές σε εταιρίες του εξωτερικού, είναι η ελλιπής εναρμόνιση των κατά τόπους δικαίων των κρατών μελών της ευρωπαϊκής ένωσης, αλλά και οι τοπικές ιδιαιτερότητες που ακόμη είναι σημαντικές σε ορισμένες περιπτώσεις. Ακολούθως αναλύουμε κάποιες εναλλακτικές λύσεις στην ίδρυση νέας εταιρίας.