Τα προϊόντα πνευματικής ιδιοκτησίας ή προϊόντα της διάνοιας διακρίνονται σε δυο κατηγορίες: στη βιομηχανική ιδιοκτησία και στο δικαίωμα του δημιουργού. Στην έννοια της «βιομηχανικής ιδιοκτησίας» εμπίπτει για παράδειγμα η εφεύρεση, το σήμα, το βιομηχανικό σχέδιο και η ένδειξη προέλευσης, ενώ στην έννοια «δικαίωμα του δημιουργού» υπάγονται λογοτεχνικά και λοιπά καλλιτεχνικά έργα, όπως για παράδειγμα μυθιστορήματα, ταινίες, μουσικά κομμάτια, πίνακες, φωτογραφίες και αρχιτεκτονικά σχέδια. Συγγενικά δικαιώματα είναι τα δικαιώματα καλλιτεχνών αναφορικά με την παρουσίαση ενός έργου, παραγωγών φωνογραφημάτων καθώς και τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών.

Συνήθεις παραβιάσεις πνευματικής ιδιοκτησίας συνιστούν ιδίως η πειρατεία προϊόντων, η αθέμιτη αντιγραφή μουσικής και προγραμμάτων ηλεκτρονικού υπολογιστή, η αθέμιτη κατοχή κλεψίτυπου λογισμικού (π.χ. ψηφιακών δίσκων, CD) με σκοπό τη θέση τους σε κυκλοφορία, η δημόσια παρουσίαση ή εκτέλεση έργου χωρίς την άδεια του δημιουργού κ.λπ.

Η παραβίαση αυτών των άξιων προστασίας δικαιωμάτων απειλείται με ποινή.

Το πλαίσιο ποινής διαμορφώνεται ως εξής:

  • 1-5 έτη και 2.900-15.000 Ευρώ
  • 2-5 έτη και χρηματική ποινή 6.000-30.000 Ευρώ, αν η ζημία ή το όφελος είναι ιδιαίτερα μεγάλη
  • 5-10 έτη και χρηματική ποινή 15.000-60.000 Ευρώ, αν πρόκειται για κατ’ επάγγελμα ή σε εμπορική κλίμακα τέλεση ή για δράστη ιδιαίτερα επικίνδυνο για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας ή των συγγενικών δικαιωμάτων.