Η ελευθερία του διαθέτη για τη διάθεση της περιουσίας του, υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς όσον αφορά συγκεκριμένα μέλη της οικογένειας. Η πιο θεμελιώδης νομική αρχή η οποία περιορίζει το δικαίωμα του διαθέτη όσον αφορά την ελεύθερη διάθεση της περιουσίας του είναι η «νόμιμη μοίρα», η οποία πρέπει να χορηγείται ανεξάρτητα από οποιαδήποτε πρόθεση του διαθέτη για το αντίθετο.
Ο βασικός στόχος του θεσμού της νόμιμης μοίρας είναι η διασφάλιση των στενών συγγενών και του/της συζύγου του διαθέτη.
Τι είναι η νόμιμη μοίρα;
Σύμφωνα με τα άρθρα 1825 έως 1845 του Αστικού Κώδικα, απαγορεύεται ο διαθέτης να αποκλείσει από την διαθήκη του τα παιδιά, τη σύζυγο και τους γονείς του. Πιο συγκεκριμένα, ένα μέρος της περιουσίας του διαθέτη πρέπει να δοθεί στους ανωτέρω συγγενείς και η νόμιμη μοίρα πρέπει να είναι ίση με το ήμισυ της εξ αδιαθέτου μερίδας που θα δικαιούνταν καθένας από τους ανωτέρω εάν ο κληρονομούμενος είχε πεθάνει αδιάθετος (δηλαδή, εάν δεν άφηνε διαθήκη). Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί ότι η νόμιμη μοίρα μειώνεται αναλόγως όταν έχουν λάβει χώρα οποιεσδήποτε εν ζωή παροχές από τον διαθέτη προς οποιονδήποτε από τους ανωτέρω κληρονόμους.Πότε εφαρμόζονται οι διατάξεις για την νόμιμη μοίρα;
Οι διατάξεις που ρυθμίζουν την νόμιμη μοίρα εφαρμόζονται:
- Εκ διαθήκης – σε περίπτωση που οι κληρονόμοι θα κληρονομούσαν, βάσει της εξ αδιαθέτου κληρονομικής διαδοχής, και έχουν αποκλειστεί από το κληρονομικό τους δικαίωμα βάσει της διαθήκης ή τους έχει καταλειφθεί λιγότερο από τη νόμιμή τους μοίρα
- Εξ αδιαθέτου – όπου η υφιστάμενη κληρονομιά δεν επαρκεί για να καλύψει την νόμιμη μοίρα λόγω παροχών ή μεταβιβάσεων που έκανε εν ζωή ο αποθανών ή λόγω των περιορισμών που έχουν τεθεί βάσει της διαθήκης.